کدکس 18

کدکس شماره 18

ما (اساسین ها) ناچار هستیم مخفی شویم و سکوت کنیم تا پنهانی مسیر تاریخ را تغییر شکل دهیم. اما بعضی از خواهران و برادرانم مخالفند. آنها خشمگین می شوند و پا فشاری می کنند که پنهان شدنمان کاری اشتباه است. می گویند که کارمان را کند می کند. اما آنها خطرات را درک نمی کنند. اکنون اگر خود را در معرض دید عموم قرار دهیم برایمان بسیار خطرناک است. من می ترسم که به ما انگ جنون و دیوانگی بزنند و به ما حمله کنند. اینگونه است. همیشه اینگونه بوده است.

اگر چیزی باشد که من از آن مطمئن باشم, این است که انسان ها با گفتن چیزی را یاد نمی گیرند. در عوض باید به آنها نشان داد. آنها خودشان باید رابطه منطقی بین شنیده ها و دیدهایشان برقرار کنند. اگر من به فردی بگویم که مهربان باش, با گذشت باش و روشن فکر باش, این نصایح قبل از اینکه تاثیری بگذارند و تغییری ایجاد کنند تباه می شوند و از بین می روند. این کار اتلاف وقت خواهد بود. پس ما باید مسیر (راه) خود را حفظ کنیم...